Canýmdan öteydin kaybettim seni Yüreðim incindi delindi sanki Kýymetini bilemedim nedense Þimdi göz yaþlarým dinmez inan ki
Baðrýma taþ bassam yere atsam kendimi Dinmiyor sýzým üzgünüm anne Geçer mi bu acý seni düþünmeyince Aklýma mukayyet olamýyorum anne
Þimdi senden kalan mor bir menekþe Bir menekþeye bile bakamadým anne Suyu da pek sevmezmiþ solarmýþ hemen Sen gittin diye mi döktü yapraðýný bilmem ki anne
Yýllardýr dururdu cam kenarýnda Nasýlda þarkýlar söylerdin ona Bazen kýskanýrdým ona ilgini Beni de sev isterdim menekþe gibi
Keþke ben menekþen olsaydým annem Bugün ben de sen gibi Bugün ben de menekþe gibi Solsaydým annem.
_Neptün *
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neptün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.