Usta İki

Usta

Gönüller yaralý bedenler hasta
Ruhlarda insanlýk ölüyor usta
Satýrlar isyanda heceler yasta
Þiirler anlamsýz kalýyor usta

Açtýk gönlümüzü kadir bilmeze
Hoyrat aðýzlarda ettiler meze
Suna bulamadýk deryada yüze
Ömür güllerimiz soluyor usta

Rýzasýz bahçeye dalaný gördüm
Gül dibinde yatan yýlaný gördüm
Yemin ihtiraslý yalaný gördüm
Yüzüne vurmadýk gülüyor usta

Söz verip sözünden cayanlar vardý
Can dedikçe cana kýyanlar vardý
Birde bu feryadý duyanlar vardý
Þu gök kubbe þahit biliyor usta

Aþk istedi verdik yýrtýldý perde
Yüzüne tükürüp dönecek yerde
Adýna destanlar yazdýk ya birde
Bize müstahak mý oluyor usta

Vefasýz yar dedim kýrýlýp küstü
Gönül kapýsýna bir kilit astý
Sýrra kadem bastý selamý kesti
Ýmansýz ömrümü yoluyor usta

Kalemden kaðýda hicran akýyor
Kýrýlmýþ nameler dargýn bakýyor
Sözler kifayetsiz cümle sýkýyor
Defterler acýyla doluyor usta

Kime sorsam diyor yok aþkta sefa
Arama maþukta bulunmaz vefa
Anladým sonunda hep cevri cefa
Þahini çaresiz kýlýyor usta

Hatice Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın: