ELDİM GURBETTE

Tam dokuz kýþ dokuz da yaz,
Kaldým gurbette gurbette,
Ýçim ateþ, dýþýmda buz,
Doldum gurbette gurbette.

Bazen rüzgar olup estim.
Bazen lâl kalarak sustum.
Bazen cemâlimi astým.
Soldum gurbette gurbette.

Ne anam var ,ne de bacým,
Ne yaþým dindi ne acým,
En sonunda sarý saçým
Yoldum gurbette gurbette.

Günden güne hep sarardým.
Felekten çare umardým.
Neden vuslat yok, sorardým?
Bildim gurbette gurbette.

Hasretim Tokat iline,
Doymadým yârin diline,
Derdigi beyaz gülüne,
Daldým gurbette gurbette.

Dayanmýyor gayrý caným,
Hasrete çýkar her tan’ým,
Kurudu damarda kaným,
Öldüm gurbette gurbette.

Sabýrla diþi sýkandým.
Þiir yüreði yakandým.
Gözyaþýyla hep yýkandým.
Sildim gurbette gurbette.

Sevda Doðan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: