Yorgunum Meyra!
Kirlenmiþ þu dünyada
Yitip gitmiþ ömrüm
Sýrrý dökülmüþ aynalarda
Yorgun bakýþlarým
Solgun yüzüm
Meðer her hayalin sonunda
Hep düþ kýrýðý varmýþ
Oysa kaç adak vardý dilimde
Gelmeyen nevbaharlara adanmýþ
Ah! Meyra
En güzel duygularý
Hoyrat bir rüzgar savurdu
Ýçim can kesikleriyle dolu
Ýnce bir dal misali gönül kýrýldý
Ruhum þimdi dipsiz bir kuyu
Ah! Bir bilsen Meyra!
Kaç hasret büktü belimi
Kaç mendil sildi gözlerimin selini
Sevgi dolu bu gönül
Þimdi
Virane bir þehir gibi
Oysa kaybolmak vardý,
mavi bir düþün içinde
Sevdam kaldý gözlerinde
Gönül telimi titreten her türküde
Bir acý oturur sessizce yüreðime
Sende mi duymuyorsun Meyra?
Ýçimde kopan sessiz çýðlýðý
Görmüyor musun?
Uçmaya hevesi kalmamýþ bir kuþun
kanadýndaki kýrýðý
Açma yaramý
Açma Meyra!
Kýrgýným…
Zamansýz gelen baharlara
Sorma…
Sorma Meyra!
Saçlarýma erken düþen aklarý
Bulamadým fanilerde bir vefa
Yýllardýr yürüyorum yalnýzlýkla kol kola
Ýyi bak gözlerime
Ýyi bak Meyra!
Bir bulut aðlar yüzümde
Sessiz usulca
Taþa çevirdiler,
pamuktan yumuþak kalbimi
Uzun bir yoldan gelmiþ gibi
Yorgunum,yorgunum Meyra!..
SÝBEL LÝSAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.