Ölüler Şehri !

bugün;


caným sýkýlýr nedense
hüzün sokaklarým
dolaþýyorum ölüler þehrinde
bir garip his var içimde
vedalarýn olsun bu candan


her yaným feryat
aðlýyor senden dertli dertli baþým
masumlar yaralý sokaklarým sessiz
zuhur etmiþ bir virüs
bir vaveyla çoðuda brüt-üs
bana yýðýlmýþ dertleri nedir bu ilahi
ben anladým ki kalmamýþ solu
inandým bir tek vicdanýn yolu
oda kalmamýþ riyakar dolu...


sen ilahi melek!


duydun mu bunlarý
bir soðuk dolaba koydun mu kinleri
unuttun mu kardelenleri
göklerde uçan beyaz güvercinleri
kýrdýn mý içinde büyüyen kadim zeytin aðaçlarýný
alma alma benden defne yapraklarýný

düþün düþün düþün bunlarý

üþüttün mü kalbinde
unuttun mu yüreðinde
barýþ seven insanlarýný
hatýrladýn mý güneþin çocuklarýný
hangi karanlýk sulara gömdün vicdaný
günahlara günah diye beni de ekledin
kýrdým mý hak çalan sazýn telini
çaldým mý þair-i azam duygularýný
ben kimim sen kimsin
saldý mý yel uçan umutlarý !



ben iþte, böyle dolaþýyorum
acýlarýn sonsuz mihrabýnda
çatlamýþ ar; bir baþka zamana
kötülük gelmez zayýf elimden
fenasý gelmez sefil dilimden
dolaþtýðým yer ölüler þehri
az önce kendimi de gömdüm
bil ki ben vicdanýmla çoktan öldüm !



ruhum hediyedir
vicdanýn nesline
aðlamasýn kara gözlü yaðýz çocuklar
sýzlamasýn dahada gülen umutlar
dökülmesin taze körpe yapraklar
kurumasýn gönülde miski amber kokan
güzel çiçekler



burasý ölüler þehri
burada ruhla yaþayan ve ruhu yaþatan
çok insan var !


03/04/2020
Sosyal Medyada Paylaşın: