Şimdi sana ne diyeyim!
Ben senden aksedenleri
Anlaþýlmaya muhtaç melalini
Nazarlarýndan gizlediðin niþaneni
Dert etmekten bizar oldum, yoruldum
Hayatý baharýnda kuruttun
Umutlarýn yosmalýðýnda unuttun
Zevklerin çardaðýnda solgun býraktýn
Ömrün devranýnda kahýrlarý yüreðime ektin
Ne seni, senden gelecekleri
Kalbin yalnýzlýðýndaki sefilliðimi
Beyhude nefeslerin sinemde ki izlerini
Sana olan hasretin hicrana kattýðý þahitliðini
Korkar oldum ben sevmekten
Yüreðin þevksiz nefeslenmesinden
Gözleri fersizliðe müptela eden kederden
Ýstemem artýk seni, halsiz býraktýðýn sevgini
Ne hayatlar baharlar yaþadýlar
Sensizlikte hazanlaþýyor tüm nazarlar
Ruhumu yâd ediyorlar topraktaki mezarlar
Ýhsandan yoksun niyazlar, neye hasret duyarlar
Hak teslim edilecek vaattir
Hakk ise zerrenin sahibi mutlak olandýr
Hakikat gün gibi aþikâr olan yolun felahýdýr
Vuslat ruhun kalbi nizam etmesinde ki sanattadýr
Kalbi boþluk akide yozluðudur
Avuntularla arkadaþlýk ihsandan arîdir
Hevesler, nefsin sürümünde nefeslenirler
Nefs terbiyesiz sefilliðinde iradene hükmedecektir
Zalim, âlimden maada halin
Hukuksuz bilginin, var olan cehaletin
Teslimiyetteki adavetin, hiddet içindedir o kalbin
Sevgiyi hak etmeyen, beyhudelikte geçirdiðin bir halin
Ana, hilkatin gereðince hissetmezse
Baba, geçim derdiyle canýndan da bezerse
Hoca, tegannilerle bidatlerin derdiyle nefes tüketirse
Nefesler, hissiz yürekler ve sevgiyi terennüm edemeyenlerdir
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.