Ellerim alevlerde yanýyordu Seni söylüyordu dudaklarým her þarkýda Karanlýklardan korkuyordum Sapsarý acýlar vardý içimde Yokluðunda çektiklerimi bilmiyordun...
Sen tutsak ettin beni göz yaþlarýna Yýkma beni karanlýðýn sokaðýna Sararmýþ hazan yapraklarý gibi Ben bende deðilim,ellerim bende deðil...
Çýðlýk çýðlýða bak þiirlerim aðlýyor. Tükeniyorum mevsimlerin bitiminde Gurbet türkülerine sarýyorum anýlarýmý Gel artýk tükeniyorum...
Bir cennet yaratalým Ýçinde tek aþk olan Kuþlar sabaha cývýldasýn tüm mutlulukla Yýldýzlar þarkýlarýný yaðsýn üzerimize Öyle bir yer düþünüyorum iþte Özleminle dolu yüreðimde...
Aygün Deniz 02.04.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.