Sen gidince, ardýndan boynu bükük kaldý güneþ
Dalgalar kayalarýn baðrýný dövdü öfkeyle,
Kipriklerimde puslu bir sabah
Göz yaþlarýmla buluþtu
Uzaklara dalýnca gözlerim
Selamlar yolladým gittiðin þehre..
Yoktun döþüm de, gülümseyiþin yoktu
Türküler susmuþtu, özlemin dudaklarýnda
Bir boþluða uçmuþtu söylediðim her cümle
Anmýþtýk seni bilmem kaç kez,
ben ve yýldýzlý sularda yýkanan gece..
Zülfü telinin yastýða düþtüðü saatlerde
Özlenmiþ tin yüreðimde sessizce..
Bakabilseydim keþke gözlerine
hazanlardan çok önce..
Avuçlarýmdan bahar dökülürdü sanki
Sevebilir miydim bir gül yapraðýný, söyle?
Senden habersiz,
Senden izinsiz..
Hasan Erkýlýç
Ankara, 20 Mart’ 2020
,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.