Yaktın Beni
son ümidim sendin ey nazlý mefhum
sur gibi saðlamken yýktýn beni aþk
tesellini hayal ederken ruhum
zalim mengenede sýktýn beni aþk
içimi titretti buz gibi esmen
suçlu ilan ettin þahsýmý ismen
kim güvendi bana baþýna resmen
vebalmiþim gibi kaktýn beni aþk
zulm etsen de ben hep hayra yorardým
yorgunluk içinde soldum sarardým
bu alemde bazen iþe yarardým
artý deðerlerden çýktýn beni aþk
gözüm yok dünyanýn para pulunda
þefkat bulamadým senin kolunda
çapraz yönde deðil senin yolunda
dikenli tellere taktýn beni aþk
dikenden kurtulmak serabdýr þimdi
temennim bir parça turabdýr þimdi
bedenim ve kalbim harabdýr þimdi
çölün kumlarýna týktýn beni aþk
zihnim bir su olup akmak isterken
çiçek olup sevgi kokmak isterken
yarime engelsiz bakmak isterken
mekruh çarmýhlara çaktýn beni aþk
maðdurun da olsam sana kötü söz
söylemem kattiyen budur bende öz
bir elinde alev öbüründe köz
insafsýzca vurdun yaktýn beni aþk
Aydýn Bayrakdar
Samsun, 20 Aralýk 2019.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın Bayrakdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.