Dýþarda delicesine esen rüzgar Al benide götür kimsesizler Ülkesine Belki orada mutlu olurum kimbilir Belkide üþüyen ellerim deðil Bedenim ruhum Kýrýlan yüreðimde. Sonbahar yapraklarý gibi Hep savurdun uçsuz bucaksýz yerlere
Dýþarda delicesine esen rüzgar Al benide götür kimsesizler Ülkesine Sanki yazýn ortasýnda okyanusta kalmýþ buz daðý gibiyim
Güneþ bile küsmüþ doðmuyor Artýk Sense çok sert esiyorsun rüzgar Ama benim içimde fýrtýnalar kopuyor sevdiklerime hasret yüreðim þimdilerde bir virüs illetinde cýrpýnan insanlýðý gördükçe
Dýþarda delicesine esen rüzgar Al benide götür kimsesizler Ülkesine kimbilir belkide mutlu olurum kimbilir sonbahar yapraklarý Gibi savurdun uçsuz bucaksýz Yerlere sonbahar yapraklarý gibi toprakta son bulur bedenim kimbilir sevdiklerimin acýsýna dayanmaz yüreðim götürün benide gömün kimsesizler Ülkesine
Sosyal Medyada Paylaşın:
HÜLYA CEPNİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.