’’BEN YORULDUM HAYAT’’

Baharlarýnda binler boranlar gördüm
Elbet sana Ben Yoruldum Hayat derim
Nakþý dikenlerini sineme ördüm
Yara her yaným dumanlý ser’ im.

Okþarken saçlarýmý cüda yelleri
Ruh girdabýma akan yaþým selleri
Ufkumu kaplamýþ serabýn çölleri
Leyla ’sýz Mecnundan kat be kat beterim.

Dünyan akýþýna uymadý hislerim
Umut baðladýðým tek, tek heveslerim
Metanetsizim ardý sýra peslerim
Hayat; sende kalmadý ki yurdum, yerim.

Adaletin kalmýþtýr dü þeþ zarlara
Yiðit narasý çarpýyor duvarlara
Ah deli gönül gerçeði Hak’ta ara
Temelsiz ömürde yorgun hayatdarým.

29.03.2020

Þair: Þamil KAFKAS


Sosyal Medyada Paylaşın: