Bir gün, dünya gezegeni üzerinde bir zamanlar kendilerini koyunlar gibi görüp günlerini ot ve su bulmaya adayanlar, bilinmekte çok geciken tembel bir filozof olan onunla tanýþacaklar, artýk ot ve su talepleri dýþýndaki meselelerde seslerini ilk evela sonuna kadar çýkaracaklar ve sonrasýnda ebediyete kadar susacaklar. Geri dönüyoruz Hasan; Ormanlara, maðaralarýmýza, açýk denizlerle, gerçekten bir zamanlar gündüzleri mavi olan geceleri derin karnlýkta kandillerle bezenmiþ uçsuz bucaklardaki suskun yaþamlarýmýza... Hayvan olmaktan utanmaya baþladýðýmýz o ilk kývýlcýmý naletlemek için paltolarýmýzý, kýravatlarýmýzý ve de ipekten þartiyelli çoraplarýmýzý ateþe veriyoruz, O ateþ ki medeniyet denen haksýz savaþý sonlandýrmak için son kez yanýyor olacak. Öykü böyle bitmek üzere yeni baþlýyordu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muratgökhangökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.