Ýç acýlarýmýn toplamýndan öte bir þey deðildi yaþamak Yalnýzlýk diyordum Çünkü güzel duruyordu bir þiirin içinde yalnýz olmak Yüzüyordum korktuðum þeyler denizinde Belki de hoþuma gidiyordu çýrpýnmak Hiç seyahat etmedim Zaten gerekmiyordu savrulmak için seyyah olmak Çok koþtum,çok yoruldum Ama biliyordum bir yere varýlmayacaðýný yerinde sayarak Kafamýn içinde bir þey vardý Bir kiþi ya da bir sözcük deðildi yalnýz bu sefer Belki de düþüncelerimdi beni hasta eden þey Belki kendi kendimin düþmaný olmak... Sosyal Medyada Paylaşın:
paranoya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.