ÖZLEDİM İZMİR...
Yýllar oldu sanki görmedim seni
Hissetmedim rüzgarýnda ýlýk buseni
Her adýmda gördüm sanki gölgeni
Bilsen seni ne çok özledim Ýzmir...
Sen bu cana yuva oldun yurt oldun
Yeri geldi bu baþýma dert oldun
Zorluklarýn gördüm, tatlý sert oldun
Bilsen seni ne çok özledim Ýzmir...
Her karýþ topraðýn yurttur sýladýr
Bu ayrýlýk derdi kalpte yaradýr
Tüm özlemim sana, inan sanadýr
Bilsen seni ne çok özledim Ýzmir...
Deðerli ülkemin Ege incisi
Þehirler sultaný, kent birincisi
Biter mi sana bu gönlün sevgisi
Bilsen seni ne çok özledim Ýzmir...
Ýstanbul’da kalbe huzur dolmuyor
Yüzüm gülse bile yürek gülmüyor
Ne etsem de inan sensiz olmuyor
Bilsen seni ne çok özledim Ýzmir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.