GELMEDİN SEN İNSAFSIZ

Gözyaþý döktüðümü cümle âlem gördü de
Uzaklardan izledin gelmedin sen insafsýz
Açtýðýn o yaraya felek merhem sürdü de
Yana yana kavruldum bilmedin sen insafsýz.

Merhametin yok senin, sevgiden aþktan yana
Tükendi umutlarým, inandým artýk buna
Bahaneler üretme, gerek yok ona þuna.
Gönlümde ki kederi, silmedin sen insafsýz.

Razý oldum kadere, gönlü aþkla közledim.
Belki gelirsin diye her gün yolun gözledim.
Bir bilsen bu gün seni, ah ben nasýl özledim
Bir gün olsun yanýmda, olmadýn sen insafsýz.

Çok zormuþ be yürek, yanýnca gurbet elinde.
Bilirim camlar dile, gelmez seher yelinde.
Bitmeyen aþklar, cümle cümle ozan dilinde.
Divan denilen sazý, çalmadýn sen insafsýz.

Sana olan sevgimi, bir gün yazar kitaplar.
Boþa mýydý yýllardýr, söylediðin hitaplar.
Þehrimin sokaðýna vurmaz sensiz seraplar
Bir gün olsun yüzüme gülmedin sen insafsýz.

Dost Zahiri de derki düþtüm zalim diline
Ne geçti bilmem þimdi söyle senin eline.
Dayanmýyor bu yürek, gayrý Zülfü teline
Öl dedim de içimde, ölmedin sen insafsýz

Tahir GÖRENLÝ.25.03.2020







Sosyal Medyada Paylaşın: