CENÂBETNÂME

Sokaklarda yaþýyordu
günde bi’öðün bulsa hemen
Allah’ýna þükrediyordu

þikâyet nedir bilmiyordu

elinden iþ gelirdi ama
iþ bulamazdý ki garip

bi’kat elbisesi vardý
yýkar yýkar giyerdi

yirmi saat gezer
üç-dört saat uyurdu

çocuklarý çok severdi
uzaktan hep uzaktan

hayvanlarý göðsüne sokar
sýký sýký sarar öyle severdi

bi’çiçek bile koparmalara
kýyamaz da koklar utanýrdý

Allahûekber dediðinde minareler
cünûp uyandýðý sabahlarda
çok korkardý, çekinirdi
cenabet gitmekten

Allah’tan utanýrdý
Allah’ý severdi
Allah’ý bilirdi!

26 Mart 2020
ali’m, Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: