Nice þehitler verdik, bir damla yaþ akmadý. Halimize bakýp da aðlýyor Çanakkale. Seyit onbaþým asla, direnmekten býkmadý. Dünümüzü bugüne baðlýyor Çanakkale.
Þu dünyaya bir sorun; cümle alem þahitler. Nerede kaldý bilmem ettiðimiz ahitler. Ne oldu size diye haykýrýyor þehitler. Gözümüzde yaþ olup çaðlýyor Çanakkale.
"Kahramanlar yürüdü, kimi dönmedi geri, Her cephede büyüyüp, þahlandý Türk askeri, Biz yarattýk coþkuyla, bu en büyük zaferi." O günkü ruhumuzu öðlüyor Çanakkale.
Neydik, ne olduk canlar, hele bakýn þu iþe. Saç sakala karýþtý, hepten döndük derviþe. Kimler dur diyecek ki bu hale ve gidiþe. Yüreklerde bir sýzý daðlýyor Çanakkale.
Dehasýyla çökertti, düþmanýn muradýný. O Mustafa Kemal ki, unuttular adýný. Nasýl etmeyeyim ki, rahmet ile yadýný. Ona bu büyük aþký saðlýyor Çanakkale.
Susup, eyvah diyerek çareler arar olduk. Bir kývýlcým oduna, yanýp yanýp kavrulduk. Nasýl bu hale geldik, nasýl böyle yorulduk. Beni tarihim ile eðliyor Çanakkale.
"Rüzgârýn fýsýltýsý "Duyun ey Millet!" diyor. Artýk þu kan uykudan "Uyan ey Millet! diyor. Yeniden kapýlara "Dayan ey Millet!" diyor." Gözlerimin demini buðluyor Çanakkale.
Islah eyle Ya’Rabbim, koca Millet dardayýz. Ölü topraðý mý bu, derin uykulardayýz. Çürüyüp küf mü tuttuk, anlaþýlmaz sýrdayýz. Paslanan yerlerimi yaðlýyor Çanakkale.
Kul Fikret’im þaþýrdý, farkýmýza ne oldu? O feleði sindiren çarkýmýza ne oldu? Yýldýrýmlar yaratan ýrkýmýza ne oldu. Mazimizi bu güne yeðliyor Çanakkale.
Mehmet Fikret ÜNALAN 18 Mart 2020 Saat 00.55 Güzelçamlý/Kuþadasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.