Bir umuttu sevmek Görüþ alanýndan, görüþ kabinine Tutunmaktý bir dala Kelepçelemekti umudu kendimize Son baharlarý ýlýk Kýþlarý sýcak ve yazlarý soðuk Her mevsime uydurulmuþ bir sevmek Yormayan, terletmeyen Bazý ayný yastýkta bir baþ olmak Bazý bir tencerede kaynamak gibi Severdik yedi iklim, dört mevsim Ta kaf daðýnýn ardýndan Cücelerin diyarýna kadar Ararken bir birimizi samanlýkta iðne Yitirirken delik bir cepten düþen lira gibi Habersiz, sessiz ve kederli Ve bir çocuk gibi veyahut çocuksu Aldatýlmaya gerek yok artýk Ezberledik kendimizi aldatmayý Az bir kaç gün daha Az biraz düþüncede yoðrulmak Ve bütün daðýnýklýðýn aslýnda hiç birþey olmadýðýný fark etmek sonunda Zaten yanan ciðerimiz deðil Sönmesin diye komþudan alýnmýþ ateþ Göðsümüzün orta yerinde harlanan.. Sosyal Medyada Paylaşın:
DnzYzr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.