Üþürüm gözlerinde, ey güneþ tanrýçasý Iþýðýn aydýnlatmaz, yakmýþ ateþ parçasý Karanlýðým içinde, aþktan aczim acýnasý Eriþmem yakýnýna, aklým baþtan gidiyor
Gülümsedikçe gözler, gök maviye çalýyor Ay gibi süzülürken, gölgen bana düþüyor Sevdan ateþlendikçe, ruhum azap çekiyor Öyle çekilmez dert ki, ekmek aþtan gidiyor
Ýçimde gül bahçesi, senin kokunla sarhoþ Cennette uçuyorum, tatlý bir rüyada hoþ Varsýn hayal olsun bu, hayal ile bana koþ Sabrýn selamatý yok, giden aþktan gidiyor
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.