Yarım Kalan Bir Hüzün
Yarým Anladým ki, yürekten gelen
çaðrýlarýn var
Meçhul bir gurbetteyim, sana gelmem imkânsýz
Dýþarda, yaþanmayan susturulmuþ bir bahar
Yüreðim buz baðlamýþ, bir baþýna ve yalnýz
Þehrimizin üstüne kara bir hüzün çökmüþ
Daha gün ortasýnda geceyi yaþýyorum
O yalancý hayâller meðer ki, bir bir göçmüþ
Ensemde deli poyraz, durmadan üþüyorum
Yollara hâr serilmiþ, yürürsem cana batar
Her þey artýk çok uzak, vuslat daðlar ardýnda
Yüreðim buruk þimdi olamadým bahtiyâr
Bir mülteci gibiyim, yalnýzým öz yurdumda
Sen dört duvar içinde bir çile mahkûmusun
Ben gurbete savrulan bir kader sürgünüyüm
Omzuna erken çöken hayatýn yorgunusun
Ben kýrýk hayatlarýn, yarým kalan hüznüyüm
Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.