Kül-3

Ýçimde küllenip arsýzlaþan
duygularýn feryadýyla yazýyorum
sana bu gece,
Gökyüzü suskunluða bürünürken
eskimiþ kimliðiyle,
Gözlerimden efkar demletiyordum
usulca býrakarak yaþlarýmý
sineme,
Hazin bir sonun son çýrpýnýþlarýný
sergiliyordu yaralý yüreðim,
Ve gülüþlerin deðerken hayalperest
düþ kýrýðý aynamda,
Yaþamak için zor tutuyordum kendimi
acý sözlerini yutkunurcasýna,
Bir film þeridi gibi akýp
giderken içi yaralarla dolu mazin,
Aþkýn masumiyetine ihanet eden
ayrýlýðýn köprülerini yýkýyordum,
Kýrýk kalemimden dökülen
mýsralar kustururcasýna,
Ruhunda kýrýklar taþýrken
sol yaným anýlarýnla,
Sokaklar özlem yerine çaresizlik
kokuyordu seni yazan ellerim
nasýrlaþýrken ,
Aklar düþerken her teline
nakýþ iþlediðim saçlarýna,
Sensizliðin zehrini içiyordum közden
bitap düþen kanayan sancýlarýma,
Ve aþk þarabýyla sarhoþ
olmuþken yýkýk bedenim
Hüzünden yapýlmýþ tüm
birikmiþliklerimi ölüme terk
ediyordum,
Tarihe nam salmýþ faili meçhul
katilimi avazýmýn çýktýðý
kadar haykýrýrcasýna..
Ama ne çare Dilba Haným!
Sevdamýn arasýna engeller
býrakýp gittin ya,
Yalnýzlýk, ölümden daha tatlý
gelecek bil ki çiçek açmýþ
gül kokulu mezarýma...
Sosyal Medyada Paylaşın: