ZOR GİBİ
Tüm dünyayý sardý virüs korkusu,
Ýnsanlýðýn bu kez iþi zor gibi…
Uçtu gitti fakir zengin uykusu,
Tehlike yok bulaþýcý çor gibi…
Ayýrmýyor kadýn erkek genç yaþlý,
Can yitiren nice canlar gözyaþlý,
Laf anlamaz kural takmaz dik baþlý,
Nefes vermez akciðerler kor gibi…
Ýþ baþýnda fýrsatçýlar gammazlar,
Cadde sokak adýmlýyor aymazlar,
Virüs kapýp bizlere de yaymazlar,
Ahmak cahil tam kurtlanmýþ lor gibi…
Yurt dýþýndan geldi bize tacizler,
Ýcra gibi virüs caný hacizler,
Can derdinde kimsesizler acizler,
Yaþlýlara yaklaþýmlar hor gibi…
Cantekin der; ateþ sardý bacayý,
Virüs korkmaz kabul etmez ricayý,
Sýký tutun kendin bilmez hocayý,
Nefes gitmiþ cansýz beden mor gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.