Acýlarým, dertlerim sanki olmuþ sýradan Kara baðlamýyorsun yüzüme gülme bari. Derdi veren alýrmýþ, sýðýndýðým yaradan Madem aðlamýyorsun yüzüme gülme bari.
Böyle ayrýlýklarý hiç bir yaren dilemez Baþýna geleceði kmse önce bilemez Ýçi kan aðlýyorken öylesine gülemez Madem aðlamýyorsun yüzüme gülme bari.
Birlikte çýkmadýk mý sevda denen bu yola Hiç bir zaman vermedik yorulsak bile mola Düþmanlar karþýsýnda giriyorduk kol kola Madem aðlamýyorsun yüzüme gülme bari.
Gelecek hayalini ilmek ilmek iþledik Mutlu günlerimizi beraberce düþledik Yýkýldýðýmýz anda tekrar baþtan baþladýk Madem aðlamýyorsun yüzüme gülme bari.
Þimdi nerelerdesin, uzaktasýn çok uzak Bizi ayrý görenler kuruyor türlü tuzak Sol yanýma deðiyor sanýrým bin bir azak Madem aðlamýyorsun yüzüme gülme bari.
Hayat çok acýmasýz, ben de geçtim çok þeyi Leyla oldum olalý unuttum hep neþeyi Ýster uzaklardan bak, istersen dön köþeyi Madem aðlamýyorsun yüzüme gülme bari.
Leyla Ýnan (Ýstanbul - 18.03.2020 - 20.22) *Þiirime içten yorumuyla can veren caným arkadaþým Dr. Semra Güvenç e teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyla İnan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.