Sev beni; Sev kýzým, sev oðlum!... Sev mahallemdeki genç insan. Sev beni sevgili komþum; Yan apartmandaki esrarengiz kadýn, Parktaki garip kýlýklý adam, Her sabah selamlaþtýðým sizler de Sevin beni; Sevin hepiniz!...
Yakýnlaþmayý istedim hep; Yakýnlaþmadýnýz hiç. Kaçtýnýz köþe bucak. Þimdi tam zamaný iþte; Gelmeyin haneme, Uzak durun cismanýmdan, Üç metre, beþ metre Uzaktan olsun iletiþimimiz...
Geçmeyin semtimden mümkünse. Çoktan kemale erdi yaþým, Oldu altmýþ beþ. Yaþamak isterim! On, yirmi, otuz yýl daha... Uzak tutun benden, Korona virüs denen þu illeti!...
Yaþamak gerek, Sevmek için sevgiliyi. Ölmemek gerek, Sevmek için çocuðu, dostu, akrabayý... Bundandýr kaçýþma sebebim. Anlayýn beni, Anlayýn lütfen!
Ömer Adar-2020 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Adar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.