Sonbaharýn sessizliðinde, sensiz ve yorgun , yürüyorum yaðmurlu sokaklarda. sararmýþ yapraklar , dökülüyor bir bir aðaçlardan üzerime yaðmurlu bir sonbahar sabahýnda , yürüyorum sokaklarda sensiz ve yorgun. Hani , ellerini tuttuðum , o ilk gün vardý ya, üþümüþtü ellerin tutmuþ paltomun cebine sokmuþtum ellerini ellerin ellerimde yürümüþtük seninle , o sonbahar akþamýnda þimdi gün yeniden baþlýyor bir sonbahar sabahýnda , ama þimdi , benim ellerim üþüyor ve sen, yoksun artýk yanýmda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yiğit Metin Sevindik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.