KADERSİZ
KADERSÝZ
Küçücükten acý elem boðuldum
Bu dünyaya gelmiþ idim kedersiz
Feleðin tecinde kýrk kat yoðruldum
Levh-i kalem yazmýþ adým kadersiz.
Felek beni bulup taþlara çaldý
Umudum hayalim sýralý kaldý
Garip gurbet elin baðrýna saldý
Bindiðim geminin seyri sefersiz.
Yolumuza taþlar koyup saydýlar
Eziyete kötülüðe kaydýlar
Kýþ mevsimi buzlu suyla aydýlar
Mazlumun ahýný alýr deðersiz.
Gülen yüzüm, betim ,benzim soldurdu
Kederi hüzünü cana doldurdu
Ham meyveydik döve döve oldurdu
Aðlatýp da kendi gülen duyarsýz.
Poyrazým sert esti ele savruldum
Dil bilmez anlamaz yerde kavruldum
Kahpe tuzaklarla yere devrildim
Kara topraklara yattým naçarsýz.
AYRIKOTU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.