Sevgilim beni yaþanmýþ mazi saymýþsýn, Yýllar sonra gözlerindeki ben bakýþlarýný silmiþsin, Soranlara o artýk bir yabancý deyip beni unutmuþsun, Benden çaldýðýn hayallerimin mutluluðumun üstüne, Yalandan mutluluk saçan bir yuva kurmuþsun kendine,
Dediler’ki bana sen elin olmuþsun birde oðlun olmuþ, Beni gören bilen tanýyan onu bana benzetiyormuþ, Ýnanamadým onca söylenen sözlere vardým yurduna, Oturdum o mesut yuvana karþý gördüm’ki pekte mutlusun,
Alýndým sana sevgilim darýldým sözlerine elimdeki resmini yýrtým, Bütün bendeki anýlarýný son baharýn sararan yapraklarý saydým, Kýrýlmýþ dal bildim kendimi tane tane döktüm seni göz yaþlarýmla ýslattým, Hatýralarýn’la birlikte bendeki senli her þeyi bir güzel daðýttým sevgilim...