ADIM KADIN

Mezopotamyanýn yakan güneþinde
Üþüyen gülüþlerimi soðuk akan dicleye gömen KADIN...
Sakladýnýz beni zamanýn en ücra köþesine.
Yaðmalanmýþ en utanmaz gecelerin karasýna...
Beyaz gelinlik giydirdiniz sanýrsýnýz,
Oysa üryan bedenime karalar giydirdiniz.
Aldýnýz kalemi elimden,
Tuttu bir yabancý diðer elimden.
Siz gülerken þeb-i Arus ’ta
Ölüm fermaným yazýlmýþ ben ise arafta...
Ölümün kýyýlarýnda dolaþtým da,
Aldýlar azrail’in elinden vefasýzlar.
Vurdunuz çocukluðumu umutlar tarumar...
Öldüðüm günün sabahý toprak misali baðrýma düþen kabulumdü...
Haykýrsam, feryat etsem bahtsýzlýðýmý duyar mý ? Anam babam.

Radiye Diri
SOLMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: