ÇANAKKALE GEÇİLMEZ

Ýngiliz, Fransýz, Rus, ittifakla bir oldu,
Yýl bindokuzyüzonbeþ etrafýmýz sarýldý.
Güya modern gemiler geçecekti boðazdan,
Bilmezlerki fýrtýna kopacaktý birazdan.
Göründü ufuklardan batmaz denen armada,
Ýlk top sesi duyuldu Mecidiye Tabyada,
Sesler titretiyorken yeri, göðü ve arþý,
Baþlamýþtý tarihin bu en kanlý savaþý.
Ey Ýngiliz! destursuz Türk otaðý açýlmaz,
Son ferdimiz ölmeden Çanakkale, geçilmez!

Kýlýçlar çýktý kýndan, kýzýl yaylar gerildi,
Hasta denilen adam yataðýndan dirildi.
Ya Allah dedi koca Seyit çýktý sahneye,
Ýmanýyla hükmetti çeyrek tonluk mermiye.
Ocean gemisi aldý, bu mermiden payýný,
Nusret’e çarptý geri çiziyorken yayýný.
Ýngiliz’in gemisi gömülürken boðazda,
"Ya istiklal ya ölüm", nidalandý aðýzda.
Ey Fransýz! Türk yurdu öze mesken seçilmez,
Son fendimiz ölmeden Çanakkale, geçilmez!

Deniz bitti, karadan savaþ kolay görüldü,
Hamilton geçti baþa, topa mermi sürüldü,
Dediler Türkler güçsüz, aç, susuz, üst yamalý,
Hesap edemediler hiç Mustafa Kemal’i.
Neferler tekbirlerle mevziler örüyordu,
Bir Yarbay el çenede afaký görüyordu.
Kýrbaç döndü havada ve emretti ölmeyi,
Hücuma kalktý nefer, düþünmedi dönmeyi.
Ey Rus! deden ey bilir Türk’e kefen biçilmez,
Son ferdimiz ölmeden Çanakkale, geçilmez!

Britanya defteri bu destanla dürüldü,
Kalan saðlar gemide kaçarlarken görüldü.
Çarpýþýrken havada binlerce yaðlý kurþun,
Yedi düvel diz çöktü önünde bu duruþun.
Diyet ödediðinden yüzbinlerce kefensiz,
Yoksa vatan ayakta kalýrmýydý nedensiz.
Bak evlat! bu destaný yazandýr senin atan,
Payidar olur kanla sulanmýþsa bir vatan.
Ey Anzak! bu þerbet ki þehadetsiz içilmez,
Son ferdimiz ölmeden Çanakkale geçilmez!

Fatih Coþgun 18.03.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: