UNUTMUŞUM
UNUTMUÞUM
Kendimi unutmuþum ey dünya!
Sana uyum saðlamaya çalýþmaktan
Sapa yollarýnda külhaþ olmaktan
Yaralarýma sürekli merhem aramaktan
Kendime uðramayý unutmuþum.
Oysa!
Tüm güzel yollar kendimden geçiyormuþ
Beni öyle benden almýþsýn ki
Kara , borana, ayaza salmýþsýn ki
Kendime uðramayý unutmuþum.
Sevda bende, yürek bende, aþk bendeymiþ
Ya sen?
Sen yalan dünya!
Sürekli deðiþtirdiðin mevsimlerinle,
Kabýna sýðmayan taþkýnlýklarýnla
Beni þaþkýna çevirmiþsin
Kendime uðramayý unutmuþum.
Nasýl kýyarsýn bizlere?
Baðrýndan haþrolduk oysa ki!
Ama sen de haklýsýn
Birbirimize öyle kötü þeyler yaptýk ki!
Kardeþ kardeþi katletti.
Malý için, caný için kitleler birbirini yok etti.
Savaþlar ile ezdi üzdü mahvetti.
Bitmeyen hýrslar nice masum insanlarý periþan etti.
Sen yüreðinden vuruldun.
Haklýsýn
Ben kendime uðramayý unuttum.
AYRIKOTU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.