Hüznün Uğultusu

Bir hasret türküsüdür çaldýðým
Nefesli ýslýklarýmda sakladýðým
Sorma hatýrýmý sevgilim
Bugünlerde böyleyim
Biraz hüzünlüyüm biraz buruk
Saatleri takip etmiyorum artýk

Kalbim sessiz, susturulmuþ kelimelerim
Hayal etmeyi býraktým, kuru dal gibiyim
Ne senli ne de sensiz hayallerim yok
Ruhumu gönül kapýnýn eþiðinde býraktým
Yosun tutmuþ duvarlarda asýlý ümitlerim
Sana ait bir hazinenin bekçisiyim

Gökyüzünde güneþ, içimde fýrtýna var
Sorma ne olduðunu sevdiðim
Bilinmezin bilinmeyeni bile sessiz yar
Sadece yürüyorum gözyaþýyla özlediðim
Belli belirsiz upuzun yollarda
Gözyaþlarýmsa uçuþuyor rüzgarda

Anýlarýmýn kýrýntýlarý takýlýyor ayaklarýma
Hayallerimin hepsi daraðacýnda
Ruhuma baðlý aðýr bir pranga
Gözlerim ufuklarda derin karanlýk sularda
Gün kýzýllýðýyla aydýnlanmýþ okyanus
Yanýyorsun yüreðim ama sakýn tütme sus

Sorma, sorma iþte bilmiyorum ne olduðunu
Ýliklerime kadar iþlemiþsin soluðunu
Rüzgar bile silemiyor kokunu
Benliðimde yankýlanýyor ismin
Sen, en yanlýþ hayalim
Sessiz çýðlýklarýmýn sebebisin

Soðukta üþüyen parmaklarýmla yazýyorum
Yaðmurun altýnda titriyor bedenim
Kafamda milyonlarca soru, seni bekliyorum
Var olan umudumu söndürmek istiyor kalbim
Rüzgara raðmen seni kapýda bekliyorum
Küçücük bir umut, seni solumda hissediyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: