Atýþmak istemiþ çömezin biri
Mýsralara düþmüþ dilinin kiri
Bilmez misin benim bu iþin piri
Þimdi vereceðim payýný senin
Sen bu icazeti nereden aldýn
Usta döktürdükçe geride kaldýn
Ayarýn bozulmuþ gayrý çok oldun
Azaltýrým tek tek sayýný senin
Çakaldan kurt olmaz hiç evvel ahir
Nereye gidecek bilmem bu bahir
Belki de içine katarsýn zehir
Çok beklersin içmem çayýný senin
Boynunda kravat, üstte elbise
Son anlarý bunun düþmüþ yeise
Konuþmaz ardýnda biri yok ise
Hani göremedim dayýný senin
Adama benzemez söyle sen nesin
Onca dediklerin kopyadýr kesin
Kulak týrmalýyor çok cýrtlak sesin
Gevþetmiþler belli yayýný senin
Aðzýný açýp da bakar gidersin
Yemini boynuna takar gidersin
Deli ýrmak gibi akar gidersin
Vallah kuruturum suyunu senin
Nasýl da bozuldu bak sen þu mala
Tükürmüþtün yere gel þimdi yala
Benzersin meyvesiz kurumuþ dala
Bir bir keseceðim boyunu senin
Muazzam’ým kalem konuþur elde
Kalem yazsa bile marifet dilde
Boyunu göreyim yanýma gel de
Yere gömeceðim soyunu senin
Ramazan AKKAÞ
(Þair-i Muazzam)
NEVÞEHÝR-Tepe köy
6.MART.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.