Yüzündu yüreðimin payandasý Gönlümün vahasý Baharýn tablosuydu sanki Bizden izler taþýyan Cansimidimdi ellerin Kuru ayazlarda Nefesinle örterdim üzerimi Sonra camlarda kayboldu denizler Belki aþk deðildi de bendeki Aramaktý kendimi Özür dilerim biraz fazla sevmiþim seni
Saçlarýný býrakýnca rüzgara
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat halıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.