ATEÞÝ ÇALDIM Ateþi çaldým bu derde kendimi çalanda yakmaz ellerimi bu denli kora bürünse de çaldýðým günahla ateþi çaldým tutsa da tutuþmaz biraz etli ellerim parmaklarýmý korkuna deðirmeden
ateþi çaldým cismin yaksada yakmasa da ne yana baksam yakar gibisin ve garip gönül tahtýný bir yudum badede aþka yýkmýþlar
ateþi çaldým bilen ne bilir tutuþtuðumu göz önünde naçar bilinenler tutuþtuðumu senden bilip ateþe atýlmýþçasýna
Ateþi çaldým tenime deðiþinle arþa uzanýp bir inilti çekende yüreðime su serpmeden yok bedende ne incinen ne de küllenen bir bilsen ne kadar çok naðme var inleyen
ateþi çaldým ölüm kadar cesur bir hissediþle ölüm perisi gezer tenimde aradýðý tam olarak tatminsiz dokuz altý gibi takýlmýþ ömrüme sözleri yeniden doðarým ýþýltýlarla ýstýrapsýz ýstýrappsýzz
ateþi çalýdým içinde cehennemin birikecek cehennem azaplarý saatlerce yersiz ve viran olmuþ gülümseyen gözler sessizce gönülden apansýz zincirledim gök kubbenin altýnda yerli yerimde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cuma Derviş AKKUŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.