Korona
Canlý mý cansýz mý belli deðilsin
Dizimin baðýný çözdün korona
Sinsice hücreme gelip girersin.
Ciðerime düþen közdün korona
Korkudan dýþarý çýkamaz olduk
Kimsenin elini sýkamaz olduk
Dost yüzüne bile bakamaz olduk
Yediden yetmiþe üzdün korona
Yoðurdu pekmezi üfleyip yedik
Temizliði bile senden öðrendik
Birbirimizin elinden iðrendik
Elimin derisin yüzdün korona
Sofraya endiþe ile oturduk
Yemeði tabaða koymadan doyduk
Korkudan elleri bi daha yuduk
Yemeði boðaza dizdin korona
Ölmedin ne topla ne de býçakla
Kurtuluruz sandýk senden kaçmakla
Bazen tren ile bazen uçakla
Dünyada her yeri gezdin korona
Büyükler küçüðe elini sürmez
Küçükler büyüðün elini öpmez
Kolonya þiþesi ellerden düþmez
Nezaketi sen öðrettin korona
Herkes alýþ veriþ manyaðý oldu
Raflarda ne bulsa sepete koydu
Çuval çuval evler patates doldu
Evi ambara çevirttin korona
Ölümdür insana en büyük vaiz
Güç Kudret Allah’ta insansa aciz
O yardým etmezse bizler bir hiçiz
Rabbim cezanýzý versin korona
Mehmet BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.