AMA YOKSUN

Bugün zamansýzca sana kurguladým günümü,
Sen geçtin tüm saliselerden,
Seslerin tüm tonlarý sen olu verdin.
Sen saydým geçip giden tüm kiþileri.
Ama sen yoktun yine günümün kesintisinde....
.....
Bir gün daha geçti sesini duymadan.
Tüm sesleri hissetmediðim bir gün daha!!!
Esen rüzgarlarýn getirdiði kokunu yokladým yine,
Ama sen anlaþmýþsýn rüzgarla kokumu götürme diye...
.....
Bir an daha yitip gitti ömrümden,
Gözle görülen ne varsa hiç bir anlam ifade etmediði bir an.
Seni göremeyen gözlerin baþka þeyi görmediði bir an daha geçti ömürden.
Ama senin hiç olmayacaðýný kendime inandýrmaya çalýþtýðým an...
....
Bende kalan tek eþyan boþ bir parfüm þiþesi,
Onunla avutuyorum kokunun olmayýþýný,
Gözlerimi kapatýp onu çekiyorum seni hissetmek adýna,
Ama sen yoksun gözümü açtýðým hiç bir anda...
.....
Uzun uzun düþlüyorum yaþanmýþlýklarý,
Alnýmda býraktýðýn sýcaklýðý,
Gözlerindeki kahveyi yudum yudum içtiðimi düþlüyorum.
Ýlk karþýlaþmamýzý, senin boynundan öptüðüm andaki utangaçlýðýmý düþlüyorum...
Ama sen artýk yoksun iþte.....

***ÝPEK KALKAN***
Sosyal Medyada Paylaşın: