Yorgunum, bir savaþçý misali, bitkin düþtüm hayatta. hep istedim ki, yollar yeþillere bürünsün, akayým içerinden. kýsa kaldý cümlelerim, yollarsa hiç bitmedi. Aklým bana meydan okudu, yanýldýðýmý farkettim. Bir de ne göreyim: Çok da geç deðildi. Eðildim uzandým, bir papatya kopardým. Renklerini kaçýrdým papatyanýn, Kalbime,saçlarýmdan gökyüzüne.. Gökyüzü yýldýzlýydý artýk, ýþýklar saçarak seriliydi önümde, iþte dedim, umut benimleydi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmylrm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.