Aglar güneş yoklugunda

Benim gecelerim hüzünlüdür
Gündüzlerim acýdýr katýklarým yavandýr soframda
Umutlarým kimsesizdir anla.
Bilirim iþçiler yorgun olur fabrika vardiyalarýnda
Ýþten çýkýrýlýr otel emekçileri ekim sonunda
Halbuki ekimler umuttu biliyorsun
Bir kadýn ýslanýr nehirlerinde ülkemin
Aðlar güneþ yokluðunda.
Sözcükler mahkum sözcükler bana anlatýn korkularýnýzý
Issýz bir yolda yürümek kolay deðil bilirim
Bilirim yalan çirkef bir giysidir kavgasýnda ölümlerin
O mavi gecede gizlenen ne varsa
Ýþsiz erkeklerin yalnýz ölümleri
Kimsesiz kabirleri dað yamaçlarýnýn
Ve soytarý yaþlýlýgý sinsiliðin.
Herþey ama herþey insanlar için
Kýrmýzý kadife bir þiir okur sokakta
Yosmamý yosma hiçiligim.
Beni al götür olurmu þöyle ýrakta bir yerlere
Ekmeðim ortak üretildiði
Umudun katýk edildiði bir otagta
Daðýnýk saçlarý ile hayat
Yalan yanlýþ o hikayede
Benim gecelerim her geceden daha karanlýk
Ölümüm daha bir kimsesiz .

Sosyal Medyada Paylaşın: