97. MEFTUN

Dertliyim ben dertli dostlar derde derman özlerim
Gelse lokman istemem hem çünkü aþktan bilgisiz
Aþký buldum ben ki yandým hem de senden gizlerim
Gör ki kaldým burda yalnýz hem de gârip ilgisiz

Çok deðiþtin ey gülüm sen böyle gitmez zorlu yâr
Söz verip sözden dönülmez sözde durmak zor imiþ
Ýþte yýllar bak þahittir söyle candan kim duyar
Can deyip candan sevilmez hem sevilmek kor imiþ

Ayrýlýk!.. Ah ayrýlýk!.. Zormuþ ölümden sevdiðim
Bir kavuþsam hasretinden gör ki sevdam kavrulup
Zor imiþ hem ayrý kalmak mis gülümden sevdiðim
Ben ki uçsam turna olsam gökyüzünden savrulup

Ben vuruldum can evimden geldi artýk bak ölüm
Sevdiðimden bir haber ver canlanýr aþkým yürür
Kim haber almýþ ki senden gitti aklým ah gülüm
Turnalardan kim haberdar kim bilirmiþ kim görür

Meftunum ben aþka vurgun sende gönlüm meftunem
Elde olmaz sevmemek candan yakarmýþ ay güzel
Dertliyim ben yâr ezelden gam çekermiþ hep sinem
Böyle ferman verdi Lokman gam ebetten dert ezel

Kadir Çetin 03.07.08 Nazilli


Sosyal Medyada Paylaşın: