KURUDU

Boþuna doðmuþum aklým almýyor
Girdiðim yollarda küller kurudu
Felek esareti beni salmýyor
Girdiðim zindanda beller kurudu

Adým adým girdim gençlik çaðýna
Dolandý kollarým kader aðýna
Yola revan oldum gönül baðýna
Girdiðim baðlarda güller kurudu

Öyle bir bakýþla endamýn süzdüm
Sevdadan bana ne gönlümü üzdüm
Þaþkýn ördek gibi tersine yüzdüm
Girdiðim sellerde göller kurudu

Yaþanýr yinede umut solmasýn
Gönülden gönüle hasret dolmasýn
Varsýn bir çiçekle bahar olmasýn
Girdiðim yerlerde çöller kurudu

Yamacýnda çiçek açardý daðýn
Zerresinde kokun dalýn budaðýn
Kursaðýmda kaldý balý dudaðýn
Girdiðim damakta diller kurudu

Gönül dostlarýmdan


Bahtýma söylenir aþký yalandý
Derdime dermaný boþa gülendi
Kýþlar çoktan gitti bahar gelendi
Gülüne baktýðým dallar kurudu
AHMET KARA ABÝME TEÞEKÜR EDERÝM

Sosyal Medyada Paylaşın: