Aşk ve Hüzün

Ve ben, kapýsýný hüzne
açan kýrgýn bir Þairdim;
Her kelimesinde aþkýn ihanetlerine
intihar süslü mýsralar meyleten,
Hýrçýn rüzgarýn esen
yellerine aldanmayýp,
Günbatýmýnýn kýzýllýðýna mazinin
yanýk türkülerini dillendiren,
Oysa ertelenmiþ sevda kýrýlganlýklarýnýn
ve unutulmuþ yarýnlarýn toplamý deðil
miydi gönüllerimize huzur veren umut,
Hep huzursuzluklarla ayaða kalkmayý
öðretmedik mi yaralý yüreðimize,
Gururuna yenik düþüp kalanýný
cehennemine sürüklerken,
Kapaðý hiç açýlmamýþ biçare
Þairin þiirinde gömdüklerimi
yalnýzlýða havale ediyordum ,
Kýrýk kalemlerde hep hatýrlanan
yitirilmiþ sözcüklerini...

(Deðerli Þiirim Rose Soze’ye ithafen)
Sosyal Medyada Paylaşın: