Ben gidiyorum anne Bazan deðiþiklik istersin Alýp baþýný uzaklara gidersin Ýþte öylesine anne Çok yoruldum insanlardan çok kýrýldým bu hayatta Sýnavlarým bitmedi yorgunum iþte
En çokta seni özledim Kimse anlamadý Kimse duymadý feryadýmý hani derdinya yüzün gülerken Ýçin kan aðlar benim içim Kan kustu Anne Ben yaþamadým hiç yaþatmadýlar
Sustum sustum hep Haykýrmanýn anlamý kalmadý sessiz sedasýz içimdeki acýlarla Ben gidiyorum anne
sana gelsem sende kalsam Hiç ayrýlmasak diyorum Kabul etmeyeceksin biliyorum o yüzden kimsenin olmadýðý uzak diyarlara gidiyorum
yüzümde hayatýn yorgunluðu Kalbimde acýlarlarla içim kan kusarak ben gidiyorum anne
Bu dünyada yanýmda olmayanlarý Mezarýmýn baþýnda görmek Ýstemiyorum
Kimse timsah gözyaþlarýný dökmesin topraðýma. kimse beni sevmedi Ben beni sevene rabbime Gidiyorum anne
Sosyal Medyada Paylaşın:
HÜLYA CEPNİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.