Yine bir türkü dolandý dilime. Gül kokulu narin ’AÞK’ý haykýran... Sonra, bir þiir.. Mýsralarý yüreðimin çýðlýðý; Mürekkebi kaný. Vakit gece. Bak þimdi yine, hicaz zamaný... Sen hiç birini duymadýn? Sevgilinin yanýndaydýn. Hemde yýllardýr... Ben ezgilere karýþtým gittim... Kimi gün hasret, kimi gün umudun kanadýna tutunup; yürüdüm hiç arkama bakmadan. Soðudu buz kesti damarlarým! Bu ihanet dolu sevdanýn ardýndan. Sonramý? Sesimi duymayan birine, ses duyurulurmu? Baþkasý için atan kalbine, hiç hesap sorulurmu? Türkülerim var benim. Buram buram ’AÞK’kokan, yürekler yakan þiirlerim... Ihlamurlar yine açacak. Sen yine gelmeden, geçecek bu mevsim. Belki ufak bir aný kalacak, yada çoktan yýrtýlýp atýldý, bir zaman hasretle aðlayýp, baktýðýn resmim? ... Nigâr Güler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.