GEL BE AYÞEGÜL
Hiç dinmiyor yüreðimin sýzýsý,
Yeter beklettiðin, gel be Ayþegül!
Böyle imiþ, alnýmýzýn yazýsý,
Bu kalp sana ait, del be Ayþegül!
Ne biçim sevgidir, her gün artýyor,
Sýðmaz oldu, yüreðimi yýrtýyor,
Kaybederim diye, aklým pýrtýyor,
Ne olur, her akþam gel be Ayþegül!
Gitme dershaneye, dersi ben verem,
Farklý bir çiçeksin, seni ben derem,
Sen iste, önüne dünyayý serem,
Beni, benim gibi sev be Ayþegül!
Sabahýn köründe çýkarsýn evden,
Bir yol arkadaþýn var mýdýr köyden?
Kalbim yoldaþ olsun, büyüktür devden!
Benim ol, tek beni sev be Ayþegül!
Ýçimde bir korku vardýr, nedensiz,
Belki sen gurbette yaþarsýn bensiz,
Gidersen çekilmez bu diyar sensiz,
Ne olursun gitme, kal be Ayþegül!
Arif der, seninle neler düþledim,
Yüreðime, hücre hücre iþledim,
Yüce Yaradan’dan, seni istedim,
Her þeye hazýrým, gel be Ayþegül!
Arif GÖLGE
(Anamur, 12 Ekim 2005)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.