Kaç mevsim geçti yüreðine düþeli Çiçek olup açmadýn yorgun sevdama Hep hasrette yandým gurbette kaldým Bir nefes vermedin þu vurgun sevdama
Kendine eriyen bir cismim mum gibi Bende dertler savrulur çölde kum gibi Zindanýnda gönüllü bir mahkum gibi Bir hürriyet vermedin sürgün sevdama
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.