VAZGEÇTİM

Vazgeçtim yaþanacak ne varsa vazgeçtim
Güneþin her sabah kýzýlca doðuþundan
Yaðmurun verdiði toprak kokusundan
Ela gözlü nazlý yar bakýþýndan vazgeçtim

Zemheri de baþucum daki gül kokusundan
Hilâl bakýþlarýn verdiði tatlý huzurdan
Ellerin elimdeyken duyduðum mutluluktan
Cana can dediðim yardan bile vazgeçtim

Bir cennet kokusu ki kokladýðým kokularý
Daha dün gibi aklýmda attýklarý ilk adýmlarý
Kulaklarýmda bir melodi baba diye haykýrýþlarý
Cana can dediðim evlâdý zürriyetten vazgeçtim

Gelmiyor içimden aynalarda saçýmý taramak
Jilet gibi giyinipte potinlerimi boyamak
Dost meclisinde bulunupta hasbihâl olmak
Dost muhabbetinin tadýndan bile vazgeçtim

Býraktým kalemi kaðýdý burada kalsýn
Mutluluk gibi þiirlerimde yarým kalsýn
Býrakýn sazýmýn telleri kopuk çalsýn
O yâre yazdýðým türkülerden bile vazgeçtim

Yolcuyum giderim gittiðim yollar ýrak
Döneceðim aslýma, gideceðimse son durak
Beþerin akýbeti nedir ki ? bir avuç toprak
Âlemi cihanda kalmaktan bile vazgeçtim

Tatlý bir seda býraksýn ardýmdan gidiþim
Dostlar beni hatýrlayýp yâd etsin
Kul Ersoy bir garip kuldu göçtü densin
Mezarým baþýndaki taþtan bile vazgeçtim...
                                           Kul Ersoy
                                        18/07/2017
Sosyal Medyada Paylaşın: