Distopya

Distopya

ellerim bulut kokuyor
dolaþtýkça gökyüzünde
damlaya hasret yürek hararet
yerden toz kalkýyor burnuma
yaðma telaþým þimþekleniyor
sýrtýma denizler yüklü

güneþ yakýlmýþ ay darýlmýþ
masa üstünde yýldýz karýlmýþ

çocuklar çýrpýnýyor suyumda
baloncuklar üflüyorlar havaya
annelerinin eteklerini tuta tuta
yaþlý dünyanýn yaþlý insanlarý
hacetsiz hicrette amansýzlýk
adamlar yürüyor pusulasýz

büyük kumar blof nafile
kazanmak kayýptan aðýr

kum fýrtýnasý sahra kervansýz
vaha kaçýyor önümden koþtukça
yeþil uzaklaþdýkça aðaçlar kuruyor
aðaç kurudukça güller soluyor
güller soldukça aþk kaçýyor
aþk kaçtýkça hayat ölüyor

doðumum gerçekleþmiyor
ilkbahar kucaklaþmasýnda


Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: