Sanki Benden sana selam götürecek gibi Her sabah penceremden uðurluyorum 6.30 trenini Ya bir geçe, ya bir kala Çalýyor düdüðünü Oldukça sessiz, sevdamýz gibi
Anlayacaðýn Her gün oyun oynuyorum Dokunsalar aðlayacaðým halbuki Kimse dokunmasýn diye de herkesten kaçýyorum Sen gidince,
Sen gidince Bende bir pejmürde haller Görmelisin Gülersin bana, Yolda yürürken etrafýma da bakmýyorum artýk Oysa Nasýl arardý gözlerim gözlerini Yavrusunu arayan bir martý gibi, Seni görünce Hele birde göz göze gelince, Kanatlanýp uçuyordum maviliklere sanki, Ah! Keþke öyle bir anda Tanrým alsaydý canýmý Çok mutlu ölürdüm inan ki!
Ey sevgili Üstüme yýkýldý da mezarým oldu bu þehir Sen gidince,
Seni Kendimden uzaklaþtýrýrsam Beni unutur Mutluluðu yakalarsýn sanmýþtým Duydum ki sende aynýlarýný yaþýyormuþsun
Ýþte O yüzden Uyandýðým her sabah Trene el sallýyor Güneþin doðuþunu izliyorum, Þükürle Umutla Heyecanla Bir gün döneceksin diye BEKLÝYORUM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülkedisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.