Hayallerim, düþlerim
Sonunda düþtüler, mahkemeye.
Hakim sormakta savcý idam istemekte
Niye bu kadar çok sevdin diye
Söyleyemedim, savunamadým, kendimi
Yer yokmuþ, meðer.
Aþkýn kanununda böyle büyük sevgiye
Bir þahit var dediler.
Þaþýrdým; Çaðýrýp, dinlediler.
Onlar sordu, susmadý anlattý.
Bütün her þeyi karanfiller
Suçladýlar, beni yine sonunda
Çok sevmekti, suçum.
Verip de kararý hakimler
Beni gözlerine mahkum ettiler.
Hayrettin TARHAN
Simav Anadolu sanat dergisinin þiir
yarýþmasýnda 1. Mansiyon ödülüne
layýk görülen þiirim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.