GEL BENCE
Gel bence,
Öyle suskunluk yaraþmýyor sana.
Durgun bakýþlar, karanlýk perdeler
Hayata inat etmek yaraþmýyor sana.
Bir zaman ki bu, aldanýþlarýn ötesindeyim
Her þey yerli yerinde,
Yürek ve mantýk ateþkes içerisinde,
Zaman lehimizi gösteriyorken,
Sen de bizi göster, gel bence...
Bak bahara ne kaldý,
Güneþ bana geldi, cemre bana.
Kar göstermese de kendini,
Yaðmura bürünüp geldi bana.
Geride bir tek sen kaldýn,
Doðaya takýl, sende gel bana.
Ne vakit düþünürsen beni,
Gurbeti vuslata bürümeye çalýþ.
Ve odan kararmadan güzel gözlüm,
Lambanýn ýþýðýna takýlýp gelmeye çalýþ.
Hüseyin BERFE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.